Πουλάει ακόμη το κίνημα 'χωρίς μεσάζοντες';

Για μήνες ολόκληρους μονοπωλούσαν τα δελτία ειδήσεων και έγιναν θέμα πολιτικής αντιπαράθεσης...όμως τι έχει μείνει από τον αρχικό ενθουσιασμό;

Ξεκίνησε από την Κατερίνη και σε λίγες εβδομάδες εξαπλώθηκε σε όλη την επικράτεια, με τη δύναμη και την ορμή ενός τσουνάμι. Κινητοποίησε χιλιάδες κόσμου στην επαρχία και στα μεγάλα αστικά κέντρα, ανάγκασε να ασχοληθούν μαζί του κοινωνιολόγοι, έστρεψε πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας τόσο του εγχώριου όσο και επιφανών εκπροσώπων του ξένου Τύπου, ενόχλησε, κατηγορήθηκε, κυνηγήθηκε από όσους ένιωσαν ότι τους ξεβολεύει ή θίγει τα συμφέροντά τους και μετά…

Αλήθεια, τι έγινε μετά; Τι συνέβη στο κίνημα της πατάτας; Γιατί τρία χρόνια μετά από το «boom», που γνώρισε η δράση, πλέον, δεν κάνει τον ίδιο… θόρυβο; Ήταν απλώς μόδα και ξεπεράστηκε; Ένας διάττων αστέρας; Ή μήπως συνεχίζει να δουλεύει χωρίς να ακούγεται;

 

Τα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν σε αυτή την περίοδο αιχμής για το κίνημα της πατάτας υποστηρίζουν πως μπορεί τα «φώτα της ράμπας να έχουν σβήσει» και τα media πλέον να ασχολούνται με άλλα πιο πιασάρικα θέματα της επικαιρότητας, όμως αυτοί συνεχίζουν στο δρόμο που είχαν χαράξει, ασκώντας με ενθουσιασμό τον εθελοντισμό και τις δράσεις της αλληλέγγυας οικονομίας. Παραδέχονται, βέβαια, πως προοδευτικά υπήρξε μια κάμψη στην επιρροή του κινήματος, σε σχέση με την εποχή που ήταν στα… φόρτε του, αλλά όπως λένε, αυτή οφείλεται σε λάθη, παραλείψεις, φαινόμενα κακού μιμητισμού, έξωθεν και άνωθεν πιέσεις, ιδιοτελείς προσωπικές στρατηγικές που το υπονόμευσαν και ενίοτε κακές επιλογές συνεργατών, που είτε επιχείρησαν να διαθέσουν κακής ποιότητας προϊόντα ή στη δεύτερη συνεργασία ζητούσαν διπλάσια τιμή από ό,τι στην πρώτη.

Η πρακτική της παράκαμψης των ενδιαμέσων, πέρα από το φολκλόρ στοιχείο που μπορεί να έκρυβε για κάποιους ή τους μικροψηφοθηρικούς λόγους για ορισμένους αιρετούς, είχε και ουσιαστικό αντίκρισμα στην τσέπη των καταναλωτών και για αυτό έβρισκε σταδιακά όλο και μεγαλύτερη απήχηση στις τάξεις τους.

Απεδείχθη, όμως, ότι μάλλον δεν άρεσε σε όλους. Θίχθηκαν συμφέροντα, ακολούθησαν οργανωμένες πιέσεις από επαγγελματικές ομάδες (π.χ. λαϊκές αγορές, στεγασμένο εμπόριο κλπ, ιδίως από τα δύο μεγάλα αστικά κέντρα, έπνεαν μένεα) και έτσι πέρυσι, με το Ν.4264, η προηγούμενη κυβέρνηση απαγόρευσε στους παραγωγούς την απευθείας διάθεση αγροτικών προϊόντων προς τους καταναλωτές, παρά μόνο σε μικρούς δήμους με πληθυσμό μέχρι 3.000 κατοίκους.