Επιχείρηση… λοβοτομή στον ήδη μουδιασμένο – από τα ηλεκτροσόκ των μνημονίων – εγκέφαλο της ελληνικής κοινωνίας ετοιμάζει ο Α. Σαμαράς.
Ο πρωθυπουργός, πάνω στα συντρίμμια μίας χώρας... που αποτέλεσε το πειραματόζωο της τρόικας με την ανοχή και τη συμμετοχή των μνημονιακών ελληνικών κυβερνήσεων (και της δικής του), θέλει να κάνει τους Έλληνες να ξεχάσουν υποσχόμενος μία νέα μεταπολίτευση, φορώντας τον μανδύα του εθνάρχη.
Στο άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» της περασμένης Κυριακής με τίτλο «Η νέα μεταπολίτευση έχει ήδη ξεκινήσει», ο Α. Σαμαράς με μία πολιτική «λοβοτομή» – χρησιμοποιώντας και την επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση – θα επιχειρήσει να διαγράψει από τη μνήμη του ελληνικού λαού τις ανεπανόρθωτες βλάβες των μνημονίων
.
Μία από αυτές τις μόνιμες… βλάβες είναι η ανεργία, το ποσοστό της οποίας βρίσκεται σήμερα σκαρφαλωμένο στο 27,8%, που αποτελεί πανευρωπαϊκό ρεκόρ και μεταφράζεται σε 1,4 εκατομμύρια ανέργους. Η χώρα μας κατέχει άλλωστε και το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στους νέους μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., με 58,3%.
Δεν είναι όμως μόνο η ανεργία, αλλά και οι αρνητικοί δείκτες της ελληνικής οικονομίας σε αρκετούς τομείς (π.χ. η οικοδομική δραστηριότητα που βρίσκεται βυθισμένη στο -11,6%), είναι οι χιλιάδες αυτοκτονίες ανήμπορων συνανθρώπων μας που είδαν τη γη ν’ ανοίγει κάτω από τα πόδια τους, είναι η διαφθορά και η διαπλοκή που συνεχίζουν να υφίστανται σε πολλά επίπεδα.
Έχει… όραμα
Πότε όμως ξεκίνησε η νέα μεταπολίτευση που οραματίζεται ο πρωθυπουργός;
Μήπως πριν από έναν χρόνο με το κλείσιμο της ΕΡΤ; Τότε από το πρωθυπουργικό περιβάλλον επιχειρούσαν να πείσουν την ελληνική κοινή γνώμη ότι έκλεισε ο κύκλος της μεταπολίτευσης και ότι ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο, αυτό της Νέας Ελλάδας. Το άρθρο του Α. Σαμαρά μπέρδεψε μάλλον τα πράγματα… «Αυτή είναι η Νέα Μεταπολίτευση μέσα στην οποία αναγεννιέται η Νέα Ελλάδα» έγραψε χαρακτηριστικά στην τελευταία παράγραφο του άρθρου του.
Ο πρωθυπουργός δεν φαίνεται να πείθει… Ούτε και τους φιλοσαμαρικούς. Τα φίλια πυρά ήρθαν από το γνωστό για τις… δεξιές απόψεις του δημοσιογραφικό site antinews, εκεί όπου αρθρογραφούν κατά καιρούς διάφοροι σύμβουλοι και φίλοι του Α. Σαμαρά.
Στο άρθρο με τίτλο «Η Ανήμπορη Νέα Μεταπολίτευση» υπενθυμίζεται ότι πριν από έναν χρόνο (με αφορμή το κλείσιμο της ΕΡΤ) στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού έγραφε τότε: «…τώρα είμαστε στο φινάλε της προηγούμενης παρτίδας, της “Νέας Μεταπολίτευσης”».
Μάλιστα στο άρθρο διατυπώνεται το εξής ερώτημα:
«Τι συνέβη στο μεταξύ από πέρυσι κανείς δεν γνωρίζει. Χάθηκε στον δρόμο η Νέα Μεταπολίτευση; Σκοτεινές και άγνωστες δυνάμεις την υπονόμευσαν και οπισθοχώρησε και φτου κι από την αρχή; Εκδηλώθηκαν ιδεολογικές διαφωνίες στο ηγετικό επιτελείο της κυβέρνησης για το πότε αρχίζει και πότε τελειώνει η Νέα Μεταπολίτευση; Άλλα λέει ο ένας και άλλα εννοεί ο άλλος; Μυστήρια πράγματα…»
Mουρμούρες
Την ίδια ώρα, στην Κ.Ο. της Ν.Δ. – ειδικά στο κομμάτι των καραμανλικών – υπάρχουν αρκετές… μουρμούρες για τους παραλληλισμούς που κάνει ο Α. Σαμαράς με τον ιδρυτή της παράταξης.
Κι αυτό γιατί ο πρωθυπουργός εμφανίζει τον εαυτό του να προχωρά στη Νέα Μεταπολίτευση το 2014, όπως ακριβώς αποκατέστησε τη δημοκρατία ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974.
Ένας ακραίος πολιτικός μεγαλοϊδεατισμός (που θα μπορούσε υπό ορισμένες συνθήκες να είναι και επικίνδυνος).
Εκείνο όμως που προκαλεί εντύπωση είναι ότι χρίζει ως εχθρό (του τότε και του τώρα) τον λαϊκισμό, τον οποίο ο ίδιος χρησιμοποίησε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να ρίξει την κυβέρνηση Παπανδρέου.
Τα «Ζάππεια» ήταν η επιτομή του σύγχρονου λαϊκισμού, καθώς αποτέλεσαν σε όλες τους τις εκδοχές μία ακατάσχετη προεκλογική αντιμνημονιακή παροχολογία, την οποία «θυσίασε» για να μπει στην κυβέρνηση Παπαδήμου και να πάρει στη συνέχεια τις… ευλογίες της Γερμανίας στις «διπλές» εκλογές του 2012 που τον έφεραν, από τότε μέχρι σήμερα, στη θέση του πρωθυπουργού.
Ο ίδιος εμφανίζεται ως αντι-κρατιστής, όταν στην πραγματικότητα υπερασπίζεται με την πολιτική του μία εκδοχή ενός συστήματος «ακραίου κρατικού φιλελευθερισμού» στο οποίο κυριαρχούν η υπερφορολόγηση και οι κεφαλικοί φόροι.
Αντιμάχεται τον λαϊκισμό, υποστηρίζοντας ότι έδωσε μάχη για να μη βγει η χώρα μας από το ευρώ και ότι δεν υπερασπίστηκε τους «βολεμένους» όταν με τα νομοσχέδια της δικής του κυβέρνησης άνθισαν η ευνοιοκρατία και η κομματοκρατία, συμπεριφορές που δεν ταιριάζουν με αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «Νέα Μεταπολίτευση».
Το μόνο αριθμητικό επιχείρημα που χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός για να πείσει την κοινή γνώμη ότι η χώρα ανέκτησε την αξιοπιστία της είναι ότι η Ελλάδα μέσα σε δύο χρόνια ανέβηκε στη διεθνή κατάταξη από πλευράς ανταγωνιστικότητας από την 147η θέση στην 36η θέση, αποκρύπτοντας το γεγονός ότι αυτό συνέβη επειδή οι μισθοί έπεσαν έως και 50% τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Είναι προφανές ότι ο Α. Σαμαράς θα παίξει τα… ρέστα του (αν δεν προσφύγει σε πρόωρες κάλπες) στη Συνταγματική Αναθεώρηση, διαδικασία που ετοιμάζεται να ενεργοποιηθεί το προσεχές φθινόπωρο πριν από την Προεδρική εκλογή. Τότε δηλαδή που θα έχει φουντώσει η συζήτηση και για το ελληνικό δημόσιο χρέος…
Στο πρωθυπουργικό περιβάλλον μάλλον πιστεύουν ότι, συζητώντας για το αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να εκλέγεται ή όχι απευθείας από τον λαό και για το αν πρέπει να μειωθεί ή όχι ο αριθμός των βουλευτών, μπορεί εύκολα ο ελληνικός λαός να ξεχάσει τι πέρασε τα χρόνια των μνημονίων… Το αποτέλεσμα θα δείξει.
Ο πρωθυπουργός, πάνω στα συντρίμμια μίας χώρας... που αποτέλεσε το πειραματόζωο της τρόικας με την ανοχή και τη συμμετοχή των μνημονιακών ελληνικών κυβερνήσεων (και της δικής του), θέλει να κάνει τους Έλληνες να ξεχάσουν υποσχόμενος μία νέα μεταπολίτευση, φορώντας τον μανδύα του εθνάρχη.
Στο άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» της περασμένης Κυριακής με τίτλο «Η νέα μεταπολίτευση έχει ήδη ξεκινήσει», ο Α. Σαμαράς με μία πολιτική «λοβοτομή» – χρησιμοποιώντας και την επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση – θα επιχειρήσει να διαγράψει από τη μνήμη του ελληνικού λαού τις ανεπανόρθωτες βλάβες των μνημονίων
.
Μία από αυτές τις μόνιμες… βλάβες είναι η ανεργία, το ποσοστό της οποίας βρίσκεται σήμερα σκαρφαλωμένο στο 27,8%, που αποτελεί πανευρωπαϊκό ρεκόρ και μεταφράζεται σε 1,4 εκατομμύρια ανέργους. Η χώρα μας κατέχει άλλωστε και το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στους νέους μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., με 58,3%.
Δεν είναι όμως μόνο η ανεργία, αλλά και οι αρνητικοί δείκτες της ελληνικής οικονομίας σε αρκετούς τομείς (π.χ. η οικοδομική δραστηριότητα που βρίσκεται βυθισμένη στο -11,6%), είναι οι χιλιάδες αυτοκτονίες ανήμπορων συνανθρώπων μας που είδαν τη γη ν’ ανοίγει κάτω από τα πόδια τους, είναι η διαφθορά και η διαπλοκή που συνεχίζουν να υφίστανται σε πολλά επίπεδα.
Έχει… όραμα
Πότε όμως ξεκίνησε η νέα μεταπολίτευση που οραματίζεται ο πρωθυπουργός;
Μήπως πριν από έναν χρόνο με το κλείσιμο της ΕΡΤ; Τότε από το πρωθυπουργικό περιβάλλον επιχειρούσαν να πείσουν την ελληνική κοινή γνώμη ότι έκλεισε ο κύκλος της μεταπολίτευσης και ότι ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο, αυτό της Νέας Ελλάδας. Το άρθρο του Α. Σαμαρά μπέρδεψε μάλλον τα πράγματα… «Αυτή είναι η Νέα Μεταπολίτευση μέσα στην οποία αναγεννιέται η Νέα Ελλάδα» έγραψε χαρακτηριστικά στην τελευταία παράγραφο του άρθρου του.
Ο πρωθυπουργός δεν φαίνεται να πείθει… Ούτε και τους φιλοσαμαρικούς. Τα φίλια πυρά ήρθαν από το γνωστό για τις… δεξιές απόψεις του δημοσιογραφικό site antinews, εκεί όπου αρθρογραφούν κατά καιρούς διάφοροι σύμβουλοι και φίλοι του Α. Σαμαρά.
Στο άρθρο με τίτλο «Η Ανήμπορη Νέα Μεταπολίτευση» υπενθυμίζεται ότι πριν από έναν χρόνο (με αφορμή το κλείσιμο της ΕΡΤ) στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού έγραφε τότε: «…τώρα είμαστε στο φινάλε της προηγούμενης παρτίδας, της “Νέας Μεταπολίτευσης”».
Μάλιστα στο άρθρο διατυπώνεται το εξής ερώτημα:
«Τι συνέβη στο μεταξύ από πέρυσι κανείς δεν γνωρίζει. Χάθηκε στον δρόμο η Νέα Μεταπολίτευση; Σκοτεινές και άγνωστες δυνάμεις την υπονόμευσαν και οπισθοχώρησε και φτου κι από την αρχή; Εκδηλώθηκαν ιδεολογικές διαφωνίες στο ηγετικό επιτελείο της κυβέρνησης για το πότε αρχίζει και πότε τελειώνει η Νέα Μεταπολίτευση; Άλλα λέει ο ένας και άλλα εννοεί ο άλλος; Μυστήρια πράγματα…»
Mουρμούρες
Την ίδια ώρα, στην Κ.Ο. της Ν.Δ. – ειδικά στο κομμάτι των καραμανλικών – υπάρχουν αρκετές… μουρμούρες για τους παραλληλισμούς που κάνει ο Α. Σαμαράς με τον ιδρυτή της παράταξης.
Κι αυτό γιατί ο πρωθυπουργός εμφανίζει τον εαυτό του να προχωρά στη Νέα Μεταπολίτευση το 2014, όπως ακριβώς αποκατέστησε τη δημοκρατία ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974.
Ένας ακραίος πολιτικός μεγαλοϊδεατισμός (που θα μπορούσε υπό ορισμένες συνθήκες να είναι και επικίνδυνος).
Εκείνο όμως που προκαλεί εντύπωση είναι ότι χρίζει ως εχθρό (του τότε και του τώρα) τον λαϊκισμό, τον οποίο ο ίδιος χρησιμοποίησε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να ρίξει την κυβέρνηση Παπανδρέου.
Τα «Ζάππεια» ήταν η επιτομή του σύγχρονου λαϊκισμού, καθώς αποτέλεσαν σε όλες τους τις εκδοχές μία ακατάσχετη προεκλογική αντιμνημονιακή παροχολογία, την οποία «θυσίασε» για να μπει στην κυβέρνηση Παπαδήμου και να πάρει στη συνέχεια τις… ευλογίες της Γερμανίας στις «διπλές» εκλογές του 2012 που τον έφεραν, από τότε μέχρι σήμερα, στη θέση του πρωθυπουργού.
Ο ίδιος εμφανίζεται ως αντι-κρατιστής, όταν στην πραγματικότητα υπερασπίζεται με την πολιτική του μία εκδοχή ενός συστήματος «ακραίου κρατικού φιλελευθερισμού» στο οποίο κυριαρχούν η υπερφορολόγηση και οι κεφαλικοί φόροι.
Αντιμάχεται τον λαϊκισμό, υποστηρίζοντας ότι έδωσε μάχη για να μη βγει η χώρα μας από το ευρώ και ότι δεν υπερασπίστηκε τους «βολεμένους» όταν με τα νομοσχέδια της δικής του κυβέρνησης άνθισαν η ευνοιοκρατία και η κομματοκρατία, συμπεριφορές που δεν ταιριάζουν με αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «Νέα Μεταπολίτευση».
Το μόνο αριθμητικό επιχείρημα που χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός για να πείσει την κοινή γνώμη ότι η χώρα ανέκτησε την αξιοπιστία της είναι ότι η Ελλάδα μέσα σε δύο χρόνια ανέβηκε στη διεθνή κατάταξη από πλευράς ανταγωνιστικότητας από την 147η θέση στην 36η θέση, αποκρύπτοντας το γεγονός ότι αυτό συνέβη επειδή οι μισθοί έπεσαν έως και 50% τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Είναι προφανές ότι ο Α. Σαμαράς θα παίξει τα… ρέστα του (αν δεν προσφύγει σε πρόωρες κάλπες) στη Συνταγματική Αναθεώρηση, διαδικασία που ετοιμάζεται να ενεργοποιηθεί το προσεχές φθινόπωρο πριν από την Προεδρική εκλογή. Τότε δηλαδή που θα έχει φουντώσει η συζήτηση και για το ελληνικό δημόσιο χρέος…
Στο πρωθυπουργικό περιβάλλον μάλλον πιστεύουν ότι, συζητώντας για το αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να εκλέγεται ή όχι απευθείας από τον λαό και για το αν πρέπει να μειωθεί ή όχι ο αριθμός των βουλευτών, μπορεί εύκολα ο ελληνικός λαός να ξεχάσει τι πέρασε τα χρόνια των μνημονίων… Το αποτέλεσμα θα δείξει.
το Ποντίκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου