Επιστολή - βόμβα παραίτησης του συναδέλφου Θανάση Τούση

Προς τον Πρόεδρο της Ε.Ε της ΠΟΣΤ και τα μέλη του ΔΣ της ΠΑΣΚΕ – ΕΛΤΑ...                                                                                                                04/03/2014

 

Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή τα καταστροφικά μνημόνια και τις πολιτικές που απορρέουν από αυτά, η επίθεση στους εργαζόμενους και στα Συνδικάτα παίρνει τη μορφή χιονοστιβάδας. Κατακτήσεις ενός αιώνα έχουν ανατραπεί. Εγχώρια και ξένα συμφέροντα δεν θα μπορούσαν να περιμένουν ευνοϊκότερη συγκυρία για την υλοποίηση των στρατηγικών τους στόχων που αποσκοπούν τελικά στην πλήρη απορρύθμιση του κοινωνικού κράτους, του εργατικού δικαίου και στην αντικατάστασή του από τις «ελεύθερα συναπτόμενες ατομικές συμβάσεις εργασίας», δηλαδή τη θεσμοθέτηση του δίκαιου του ισχυρού, των νόμων της ζούγκλας και της καταδυνάστευσης του εργαζομένου.

 

Ο ΕΛΤΑ αντιμετωπίζει την πιο μεγάλη απειλή στη μακρόχρονη ιστορία του καθώς μια σειρά από παράγοντες όπως: η απελευθέρωση της ταχυδρομικής αγοράς, η μακριά αλυσίδα χρόνιων διοικητικών παραλείψεων, η συνεχόμενα νεοφιλελεύθερη και κοντόφθαλμη οπτική των επιχειρησιακών σχεδίων, μεγάλωσε τα ελλείμματα και συρρικνώνει συνεχώς τον πραγματικό ρόλο των ΕΛΤΑ, ενώ βάζει καθημερινά τους συναδέλφους μας στο περιθώριο.

 

Μπροστά σε όλα αυτά η πλειοψηφία της ΠΟΣΤ επέλεξε και συνεχίζει να επιλέγει μέσα από ένα σύστημα ανίερων συνδικαλιστικών συμμαχιών, την τακτική πολιτικών και συνδικαλιστικών μειοδοσιών απέναντι σε αρχές και αξίες που θα έπρεπε να υπηρετεί, απεμπολώντας το όποιο κύρος της είχε απομείνει. Μοιραία, αλλά δικαιολογημένα διερωτάται ο καθένας. Ποιος μπορεί  να είναι ο απολογισμός της ΠΟΣΤ;

Όταν οι μεγαλόστομες διακηρύξεις, καταγγελίες και οι δήθεν απειλές για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα που απασχολούν τα ΕΛΤΑ και τους συναδέλφους, όπως Σ.Σ.Ε., Ταχυμεταφορές, ΕΣΠΑ, άδειες, χαρτογράφηση, στελέχωση, ακόμη και το πρόγραμμα διακοπών, συνοδεύονται με παλινωδίες και υπαναχωρήσεις και αντικαθίστανται με δημόσιες σχέσεις, «ανταλλάγματα» και «συναλλαγές», τότε το μήνυμα που εκπέμπεται είναι αναξιοπιστία, ανασφάλεια, απογοήτευση.

 

Η περιπέτεια της υπογραφής ΣΣΕ 2013-2014 ανέδειξε την ένδεια της Ομοσπονδίας μας. Όταν όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις είχαν υπογράψει ΣΣΕ, η ΠΟΣΤ καθησύχαζε τα μέλη της βαφτίζοντας την ειδική συμφωνία, ΣΣΕ !!! Η συνέχεια είναι γνωστή και τα αποτελέσματα που ακολούθησαν και θα ακολουθήσουν. Ολέθρια και οδυνηρά. Υπογραφή ΣΣΕ σε συνθήκες τρόμου και πανικού, που παραχωρούν παράνομα τα δώρα και το επίδομα αδείας και την πλήρη αποδοχή με τον όρο 1 της ΣΣΕ όλων των εφαρμοστικών νόμων των μνημονίων. Αυτοαποκλείοντας το συνδικάτο από το οποιοδήποτε έννομο δικαίωμά του προσφυγής στη δικαιοσύνη.

Τα ερωτήματα που τίθενται είναι:

ü      Σε ποια άλλη επιχείρηση του κεφαλαίου Β υπήρξαν περικοπές αποδοχών των εργαζόμενων με ΣΣΕ πέραν των προβλεπόμενων από τους μνημονιακούς νόμους;

ü      Τελικά οι εργαζόμενοι στα ΕΛΤΑ σε ποιο κεφάλαιο ανήκουμε;

 

Αναρωτιόμαστε. Στα καθημερινά μέτρα σε βάρος μας, στα χρέη και στα ελλείμματα που μας πνίγουν, στην απουσία αναπτυξιακής προοπτικής, στην προαποφασισμένη διάλυση των ΕΛΤΑ, η απάντηση είναι η απόλυτη ταύτιση με το υπουργείο και τη διοίκηση; ή το επίτευγμα της εκχώρησης του «πελατειακού συστήματος» της διοίκησης προς την ΠΟΣΤ; Με το αζημίωτο βέβαια !!!

Το βέβαιο είναι ότι κανένας δεν γνωρίζει πότε και πως θ’ ανοίξει το θέμα «Ταχυδρομείο». Τις συνέπειες άραγε ποιος θα τις πληρώσει; Η διοίκηση των ΕΛΤΑ; Η διοίκηση της ΠΟΣΤ; Δυστυχώς θα τις πληρώσουν οι εργαζόμενοι.

 

Εδώ και δύο χρόνια μέσα από τις τοποθετήσεις μου και τις επιστολές μου στον πρόεδρο της ΠΟΣΤ έχω εκφράσει τις διαφορετικές απόψεις και θέσεις μου για όλα τα τεκταινόμενα.

Θέλω την ΠΟΣΤ να είναι συνδικάτο με κουλτούρα κοινωνίας και με στόχο την υπεράσπιση των συμφερόντων όλων των εργαζομένων, όλων των κλάδων, την υπεράσπιση των συμφερόντων της Επιχείρησης, που έχουμε την τιμή να εργαζόμαστε. Θέλω ένα συνδικάτο ταξικό του οποίου η δράση να συνάδει με την διαχρονική ιστορική παρουσία των ΕΛΤΑ και των εργαζομένων σε αυτά.

 

Δυστυχώς, ο πρόεδρος της ΠΟΣΤ κωφεύει στις διαρκείς επισημάνσεις μου για την ανάγκη ενός συνδικαλιστικού τρόπου έκφρασης που θα στηρίζεται στην αξιοπιστία, τη μαχητικότητα και την αλληλεγγύη μεταξύ μας, χωρίς προκαταλήψεις και δογματισμούς, αλλά με κριτική στάση και με θέση μακριά από κομματικές και συντεχνιακές σκοπιμότητες.

 

Δυστυχώς, ο πρόεδρος της ΠΟΣΤ επιλέγει να χτίσει την δική του “συγκυβέρνηση” στα ΕΛΤΑ , απολογούμενος για τα χαράτσια και τη φοροεπιδρομή, αλλά και για τα νέα επαχθή μέτρα, περιμένοντας την “ανάπτυξη” και το “πρωτογενές πλεόνασμα” να “αγγίξει” τους συναδέλφους στα ΕΛΤΑ, εμμένοντας στην στήριξη πολιτικών δυνάμεων που κατεδάφισαν κάθε εργασιακή κατάκτηση. Η εκλογή του στο  Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ δεν συνάδει με τα θέλω μιας ολόκληρης κοινωνίας που στενάζει από τα «ναι» ενός κόμματος που κατάντησε δεκανίκι της πιο συντηρητικής Δεξιάς από τη Μεταπολίτευση και έπειτα. Το ερώτημα στα χείλη κάθε εργαζομένου είναι πλέον «Ποιος είναι πιο δεξιά;».

 

Με αίσθημα ευθύνης και σεβασμού στον εαυτό μου, τα ιδανικά και τις αρχές τις οποίες αταλάντευτα υπηρετώ, αισθάνομαι σήμερα την ανάγκη να καταθέσω την παραίτηση μου από τη θέση του Αντιπροέδρου και μέλους της εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΟΣΤ, γιατί αυτό μου επιβάλλει η ηθική και πολιτική μου στάση, ανεξάρτητα εάν σε παρόμοιες περιπτώσεις κατά το παρελθόν, αυτή η συμπεριφορά ήταν άγνωστη και δεν υπήρξε ποτέ, για πολλά στελέχη.

 

Αυτό γιατί δεν θέλω να είμαι το λάδι στους μηχανισμούς και τα γρανάζια τους, ούτε «διακοσμητικό στοιχείο» στις επιδιώξεις τους. Αρχή μου είναι να μάχομαι, να προσφέρω, να συμμετέχω, να συναποφασίζω, να υπερασπίζομαι τα δικαιώματά μας και όχι να χειροκροτώ και να σιωπώ με ότι αυτό συνεπάγεται. Φιλοδοξία μου δεν είναι να εμπλουτίζω την πολυετή μου θητεία στα συνδικάτα και ούτε διακατέχομαι από τον ίλιγγο της εξουσίας, όπως το έχω αποδείξει σε όλη τη διάρκεια της συνδικαλιστικής μου δράσης με αποκορύφωμα στα δρώμενα του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης όπου διαφώνησα για ηθικούς, αξιακούς και πολιτικούς λόγους. Η ιδιοτέλεια αφορά τους γνωστούς σε όλους μας  λάτρεις της «καρέκλας».

 

Η παραίτηση μου τότε από το Ε.Κ.Θ. σηματοδότησε την ενότητα και έφερε νικηφόρα αποτελέσματα στο χώρο των ΕΛΤΑ. Δυστυχώς οι μετέπειτα επιλογές και παρεμβάσεις μέσα από ανίερες συμμαχίες στα συνδικαλιστικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης, αποδεικνύουν ότι η ηγεσία για τους δικούς της λογούς επεδίωκε την διάσπαση του χώρου, γι’ αυτό η έγγραφη απαίτηση μου από τις 2/12/12 μέχρι και σήμερα για εξηγήσεις και απαντήσεις, αντιμετωπίζεται με εκκωφαντική ένοχη σιωπή. Η απάντηση οφείλεται πλέον από εσάς και στους υπόλοιπους συντρόφους μου με τους οποίους θα συνεχίσω να συνδέομαι με κοινούς αγώνες.

 

Ευελπιστώ η παραίτησή μου να είναι καθοριστική για την αλλαγή συμπεριφορών και πρακτικών και σας γνωρίζω ότι παραμένω στη Διοίκηση της ΠΟΣΤ, αγωνιζόμενος για τις αρχές και αξίες που εμπνέουν κάθε συνειδητοποιημένο συνάδελφο. Παραμένω στο Δ.Σ. της ΠΟΣΤ γιατί αποτελεί βαθειά πεποίθηση μου ότι είμαι απόλυτα αντίστοιχος με τα «θέλω» των συναδέλφων της βάσης, άλλωστε το συνέδριο είναι αυτό που μας εξέλεξε και αυτό είναι που θα μας κρίνει το αμέσως επόμενο διάστημα.

 

Ταυτίζομαι με τους αγώνες, τους προβληματισμούς, τις αγωνίες και τις ιδεολογικοπολιτικές αναζητήσεις των δημοκρατικών συναδέλφων που πλήττονται από τις σκληρές νεοφιλελεύθερες, μνημονιακές πολιτικές και τους εκφραστές τους. Προτάσσω το πολιτικό και ιδεολογικό μου συναίσθημα, αρνούμενος να υπηρετήσω τη μετάλλαξη μιας παράταξης που έχει κλείσει τις πόρτες στους αγώνες και στις αγωνίες, στους δημοκράτες συναδέλφους και αντίθετα έγινε φιλόξενη και ανοιχτή στην εξυπηρέτηση των εκάστοτε κυβερνώντων, στους μόνιμους και φυσικούς ιδεολογικοπολιτικούς της αντίπαλους και διασπαστές της. Αρνούμαι τη συμμετοχή μου στο διαγκωνισμό που κατέχει την ηγεσία της ΠΟΣΤ, της πλειοδοσίας του περισσότερο μνημονιακού, ξεπερνώντας πολλές φορές και τον ίδιο τον υπουργό τους για τον οποίο υπερηφανεύονται.

 

Δεν αποχωρίζομαι τους συντρόφους μου, ούτε τους αγώνες για τη διεκδίκηση ενός καλύτερου μέλλοντος για μας και τα παιδιά μας. Αποχωρίζομαι το σάπιο καθεστώς που έταξε στόχο της συνδικαλιστικής του παρουσίας την διάλυση μιας μεγάλης παράταξης, που επιμένει να στηρίζει τις πολιτικές που αφανίζουν οτιδήποτε προοδευτικό έγινε σε αυτόν τον τόπο, που επιμένει να στηρίζει την ανασύσταση ενός αυταρχικού κράτους της Δεξιάς, που επιμένει να στηρίζει κομματικούς μηχανισμούς, μόνο και μόνο επειδή νοιώθει ικανοποιημένη με λίγο μέλι από την εξουσία, με λίγες θέσεις στον μηχανισμό των ΕΛΤΑ.

 

Έκανα ότι μπορούσα. Προσπάθησα στα πλαίσια της παράταξης, όπως ίσως και άλλοι, να διορθώσω τη πορεία της, αλλά δυστυχώς προσέκρουσα σε ανυπέρβλητα εμπόδια. Δεν τα κατάφερα. Γι’ αυτό διαχωρίζω τη θέση μου, ύστερα από μια έντιμη από πλευράς μου πολιτική σχέση και συμμετοχή στην οργανωμένη πάλη, που εδώ όχι μόνο δεν είναι οργανωμένη, αλλά δεν έχει και ίχνος συλλογικότητας.

 

Είμαι βέβαιος ότι πολύ σύντομα θα βρεθούμε σε κοινούς αγώνες με όλους τους εργαζόμενους, για την διάσωση του Ταχυδρομείου και για την απαλλαγή από τις ολέθριες μνημονιακές πολιτικές και τη χάραξη μιας νέας αναπτυξιακής στρατηγικής και ενός νέου παραγωγικού μοντέλου που έχουν ανάγκη, οι εργαζόμενοι, η κοινωνία και ο τόπος. Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που έρχονται και όχι σε αυτούς που φεύγουν.

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς,

Θανάσης Τούσης

        Τηλέφωνα επικοινωνίας   6909149306 – 6977641510

            E mail     επικοινωνίας   tou2203@yahoo.gr